ne yaptın sorusuna cevap vermekte zorlanıyorsanız, ne yaptığınızı hatırlamıyorsanız durumunuz pek de iç açıcı değil benden söylemesi. bir hafta boyunca ne yaptığınızı hatırlamak için takvime bakıyorsanız ve bazı günlerde ne yaptığınızı hatırlamıyorsanız ve belki de en önemlisi tüm bunları iyi bir hafızanız olmasına rağmen yaşıyorsanız bu iyi bir şey değil. yani eminim ki bu siz de biliyorsunuzdur.
ben şu aralar bunu yaşıyorum. bunu da bugün anladım. ne yaptın sorusu sorulduğunda biraz durakladım, ne yaptığımı düşündüm, bulmaya çalıştım, geveledim en sonunda da. diyemedim ki sensiz geçen günlerde senin için ağladım, mal gibi gezdim etrafta.
bu aralar manik depresif bir dönemdeyim. bir anım iyi bir anım kötü. manik depresifte aslında manik ve depresif nöbetlerin arasında biraz da olsa zaman vardır ve manik sanıldığı gibi öyle bir coşku hoy hoy dönemi değildir, tamam coşku dönemidir ama bu dönemde kişi kendine fazla güvenir, küçük dağlar onunmuş edasıyla gezer, nasıl ödeyeceğini düşünmeden trilyonlar harcayabilir. benim manik dönemim biraz farklı. ben şarkı söyleyip, zenci dansçılar gibi dansediyorum, sonra da ağlama krizi geçiriyorum, moralim bozuluyor, sokağa çıktığım da yere düşmüş bir yaprağa bile ağlayabiliyorum. bilemiyorum bu durumumu, belki sonbahardandır.
her ne ise bir an önce geçmesini istiyorum. aklıma sahip olmalıyım. cep telefonunu saatlerce arayıp buzdolabında bulmak pek de hoş bir olay değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder