"hadi yap bi orta şekerli de içelim şöyle karşılıklı, bi de sigara yakarız"

demeni özledim be elif. en çok hafta sonunda koyuyor yokluğun. telefonda sesini duyduğumda ağlamak geliyor içimden.

sonra burnu yere düşse almaz kadın gurununa bürünüyorum. ağlamak olmaz diyor içimdeki ses.

hava sıcak, bunaltıcı. şu anda da kapalı. bir yağsa şöyle şangır şakır, benim yerime ağlasa, rahatlayacağız aslında.

iş mi nasıl? şahane! tuhaf insanlarla kaynaşmaya kaldığımız yerden devam ediyoruz.

ama güzel olan şey, yazmaya başlamak yeniden. hem de bu sefer tamam oğlum, zengin olucaz, paraya para demeyeceğiz demek.


hayallerle yaşıyor insanlar be.

ah bi ev olsa, denize nazır, arkası ağaçlık. zeytin ağaçları, elmalar, dutlar. koşturup dursa ortada çocuklar.

neyse hüsam, çok duygusalım ben bu ara.

havadan bence.

yağsa da rahatlasak.