dinle ney'den duy neler söyler sana;
sızlanır hep ayrılıklardan yana:
"kestiler sazlık içinden," der, "beni;
dinler, ağlar hem kadın hem er beni.
göğsü, göz göz ayrılık delsin de bir,
sen o gün benden işit özlem nedir.
her kim aslından uzak düşsün, arar;
yurda dönmek ister, uygun gün arar.
dosta kâh yoldaş olup, kâh düşmana,
inleyip sesler duyurdum her yana.
dost olur sanmakta her insan bana,
sırlarım gel gör bilinmezdir ona.
sırlarım olmaz iniltimden uzak,
her göz etmez fark işitmez her kulak.
saklı olmaz birbirinden can ve ten,
cânı görmekçin izin yok bil ki sen!
bir ateştir, yel değildir ney sesi;
kim ateşsizdir, yok olsun böylesi.
sevgiden ağlar eğer ağlarsa ney
sevgiden çağlar eğer çağlarsa mey
ney o şeydir: perde yırtıp perdesi,
dost edinmiş dosta hasret herkesi.
hem devadır ney denen şey hem zehir
bir bulunmaz arkadaştır hemfikir.
anlatır ney: aşkı mecnun'un nedir,
kanlı bir yoldan haber vermektedir.
müşterî ancak kulak: söz satsa dil,
ancak aşık aklı anlar böyle bil!
derdimizden gün zamansız dolmada,
her yanış bir günle yoldaş olmada.
"geçti gün!" der etmeyiz keder;
var ol, ey sen tertemiz insan yeter!
kandı her varlık: balık kanmaz suya.
ekmek, aş eksikse: gün dolsun mu ya!
anlamaz olgun adamdan, ham adam;
söz hem az hem öz gerektir vesselâm.
Abdullah Öztemiz Hacıtahiroğlu / Mesnevi'den Seçmeler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder