boya kokusu
bitmek bilmeyen yazmak isteği
sonu olmadığına inandığım soğuk hava
bitmeyen nisan
gelmeyen mayıs
2009'un mayısını hatırladım birden. hayat ne kadar da korkunçtu.
sonra 2010'un mayısını düşündüm. ne yapıyordum acaba?
sizin de ne yaptığınızı hatırlamadığınız günler olur mu? aylar, saatler ya yıllar?
benim var mesela. geçen yıl ne yaptığımı hatırlamıyorum mesela. ne yapıyordum.
wilson vardı. bir wilson varmış, bir wilson yokmuş. gelmiş, gitmiş.
wilson'a küstüm, tüm şehir bana güldü.
bir şarkı vardı öyle. annesine küsüp kedisini yiyen birini anlatıyordu.
2011'in nisanı. bitmeyen nisanı. yağmurun ilk kez yağarcasına yağdığı nisanı.
bir yolum var benim. temiz bir yol.
üç vakte kadar dört, dört vakte kadar beş.
içim çömelmiş, ruhum daralmış.
bir de güneş açsa artık!
3 yorum:
hislerime tamamen tercüman oldun bu kadar olmazz!
şu güneş açsın üzerimizdeki depresyon bulutları aralansın hepimiz ruhen aydınlığa erişecepiz gibi hissediyorum. bunları yazarken norveçte falan yaşamadığıma da pek seviniyorum.
mia: takvimde nisan yerine meymenetsiz yazıcam, o derece!
wicked stardust: norveç! düşünmesi bile korkunç la! ıyh bak üşüdüm düşününce yeminlen!
Yorum Gönder