Geçen yıl bu zamanlarda saçma bir işte çalışıp, kendimi camdan aşağı atmayı planlıyordum. Etraf karanlıktı, hava sıcaktı, onca bekleyişten sonra terkedilmiştim, işimden memnun değildim ve karşıma çıkan en iyi fırsatlardan birini geri çevirmek zorunda kalmıştım. Söylene söylene gidiyordum işe, ağlıyordum. Kendime gelmem gerektiğini biliyordum ama bir türlü yapamıyordum.
25 Haziran günü hava sıcaktı, sabah ofise geldiğimde eserikli iş arkadaşım Smooth Criminal'ı açmış bağıra çağıra eşlik ediyordu şarkıya, anlam verememiştim, sıcaktandır diye mutfağa girmiştim. Çayımı koydum, sigaramı yaktım ve acı haberi öğrendim. Çocukluk kahramanımız ölmüştü, MJ yani. Smooth Criminal da bir nevi helva niyetine çalınıyordu ofisde.
Aradan bir sene geçti, bir sürü şey oldu. Bana her gün birbirinin aynısı gibi gelirken aslında dikkatli bakınca farklı olduğunu anladım günlerin.
Bugün Mj'in ölüm yıl dönümü, şimdi geriye dönüp bakıyorum ve şaşırıyorum. Geçen yıl da dediğim şeyi diyorum sonra kendime, herkes gidecek, bu dünya kimseye kalmıyor edie.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder