benim tatil anlayışım...

az önce yazdım ya hani yalnız olmayı seviyorum, asosyallik ruhumda var diye, iş arkadaşlarım öğlen yemeğine sürüklediler beni. ilahi bir mesajmış gibi, hadi yemeğe gidiyoruzla kendimi dışarda buldum. bilmeyeniniz varsa söyleyeyim iş yerim valideçeşme'de, yani beşiktaş'a ve nişantaşı'na 5 dakika. hani o şık yokuş var ya hah işte orada. hal böyle olunca her sabah ve her sabah o yokuştan gidip geliyor, ultra lüks mağazaları, şık vitrinleri görünce gerçekten bihter gibi yalıda yaşayanlar var di mi lan diyorum kendi kendime.

öğlen vakti, çevre iş yerlerinden çalışan kariyer sahibi aynı zamanda evli ultra süslü kadınlar görüyorum dışarda. ve de süslü beyler. aldıkları maaşın yarısını üzerlerindeki giysilere yatıran bu zat-ı muhteremlerden bir grup yan masamda oturuyordu. günün konusu da tatildi, bizim konumuzda her zamanki gibi işimiz, onun reklamı şunun cartı.

çok geçmeden yan masadaki süslü abla girdi lafa, benim tatil anlayışım diye başladı, ultra lüksle devam etti. tatil hakkındaki düşüncelerini paylaştı alemle. hillside su'yu çok sevdiğini, her şeyin lüks lüks lüks olması gerektiğini söyledi. sonra da will smith'in filmini anlattı, görülmesi gerektiğini anlattı.

ben mi naaptım, sigara üzerine sigara yakıp, sıçayım senin tatil anlayışına dedim, sonra da yeni bir roman yazmayalım diye düşündüm.

süslü kadın, tatil anlayışın saçma. illa lüks diye tutturuyorsan neden saraya taşınmıyorsun, gerçi aldığın maaşla biraz zor ama olsun.

benim tatil anlayışıma gelince, yok ki öyle bir anlayışım. deniz olsun, kum olsun, yanımda 2 - 3 sevdiğim olsun tamam.

haa roman olayına gelince, çok ciddiyim. en kısa zamanda yazmaya başlıcam. valla bak gör blog! inanmıyorsun di mi? bitince görürsün bebek!