yol!

bundan baya bi uzun zaman önce, buraya her şeyin bir nedeni var diye yazmışım. uzun uzun zaman geçmiş aradan, bir çok şey olmuş, gitmişler, kalmışlar, değişmiş çoğu şey zamanla. ama ama hala bunu düşünüyorum, geçen gün o postu okudum, düşündüm üzerine. her şeyin bir nedeni var şu hayatta. biz bilmesek de nedenini, anlamasak da var işte. neden diye sormak gereksiz bazen. daha yarın ne olacağı belli değilken, oturup planlar yapmak bir sonraki ay için, sene için, gereksiz bir şey sanırım. çok planlar yapardım, bazen hala ister istemez yapıyorum plan. şu şöyle olur, bu böyle olur diye ama işte yapmamak lazım. planları yaptıkça farkettim ki hüsnüler kuruntular endişeler sarıyor dört bir yanımı. ne gerek var ki bunca endişeye, ben mi kurtaracağım dünyayı. yaşa gitsin be anacım demek istiyorum kendime çoğu zaman ama olmuyor. bir yerde okumuştum nerede okuduğumu hatırlamıyorum şimdi, "siz yolunuzu bulduğunuzu düşünürken tanrı yolunuzu değiştirir" diyordu. çok doğru çok! bulmadım ben yolumu daha, buldum demek istemiyorum. yürümek istiyorum sadece!