saat 18:15.
haziran'ın biri.
mayıs da bitti.
ne acaip şu zaman. bu aralar hep bu aklımda. zamanın yanılsama olduğu. geçsin diye beklerken geçmek bilmemesi, geçmesin diye dua ederken de hızla akıp gitmesi.
mayıs, nisan, mart, şubat, ocak ve aralık.
dün gibi aklımda hala!
hayat tuhaf!
27 yıl geçmiş!
bu perşembe yani ayın dördü, 27 yıl tamamlanmış oluyor! geriye kalanlar bir bavula sığabiliyor.
geçen gün annem bebeklik eşyalarımı bulmuş. hastaneden eve gelirken üzerimde olan pikeyi, ilk tulumumu, biberonumu, emziğimi ve ayakkabılarımı gösterdi.
sonra ilk karnemi, okulda çekilmiş ilk fotoğrafımı!
tuhaf kadın şu annem. her zaman atacak bir şey bulur oysa ki, sevmez eskiyi ama atamamış bunları işte! kıyamamış belki de atmaya.
27 yıl geçti!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder